Preferuj rezultaty oraz rzetelność a nie przynależności
Wszyscy mamy naturalną skłonność do szukania przynależności do jakiejś grupy. Czasami jednak ta tendencja może być zbyt silna i powodować różne problemy. Możemy stracić dużo więcej niż zyskać dzięki takim ograniczającym afiliacjom. I przeciwnie, możemy stać się bardziej profesjonalni i skuteczni jako menadżerowie projektów, jeśli nie ograniczymy naszej tożsamości i preferencji do określonej grupy.
Przykład: zwinność i kaskadowość
W czasie gdy normą było stosowanie metod predykcyjnych (kaskadowych), grupa doświadczonych entuzjastów zebrała się i z dużą odwagą zaproponowała podejście adaptacyjne w rozwoju oprogramowania. Podejście to nazwano zwinnym. To była świetna inicjatywa, poszerzająca dostępny zestaw metod pracy projektowej. W społeczności Agile wciąż jest wielu zaangażowanych i zorientowanych na wyniki ludzi, ale niestety są też w tej społeczności tacy, którzy zamieniają Agile w kult i uważają wszystkich poza nią za wrogów. Powoduje to problemy na wiele sposobów, w tym:
- nie pozwala im to uczyć się od nikogo spoza ich grupy
- zniechęca innych do uczenia się od nich
- sprawia, że przynależność do grupy jest ważniejsza niż prawdziwy cel, co z kolei uniemożliwia wielu jej członkom poznanie głębokiego znaczenia zwinności
Ten problem można znacznie zmniejszyć, jeśli nie usunąć, używając słowa „zwinne” tylko jako etykiety odnoszącej się do podejścia wytwórczego, a nie do społeczności oraz poprzez angażowanie osób kreatywnych, rozwiązujących problemy i liderów, którzy postrzegają zwinność jako jeden z wielu zestawów narzędzi pracy i jedną z wielu filozofii nadających ramy pracy projektowej. Dla profesjonalistów nie ma konfliktu pomiędzy podejściem zwinnym i kaskadowym.
Przykład: Przewodnik po PRINCE2® i PMBOK® Guide
W społeczności jest wielu profesjonalistów, którzy kojarzą się z PRINCE2® lub PMBOK® Guide (zwykle ze względu na swoje położenie geograficzne) i nie są zaznajomieni z innymi. Wszyscy możemy mieć preferencje co do pewnych metod, nie traktując ich w kategoriach tożsamości, a co ważniejsze, musimy zapoznać się z nimi wszystkimi, aby poszerzyć naszą perspektywę i możliwości wyboru.
Autentyczny profesjonalista jest otwarty na wszystkie idee i propozycje, szuka ich, poznaje i wykorzystuje w razie potrzeby, bez przynależności.
Przykład: Ciągłe uczenie się
Afiliacje satysfakcjonują niektórych ze względu na poczucie przynależności, którą zapewniają, ale nie skłaniają ich do nauki, a czasem nawet zniechęcają do nauki w obawie przed utratą tejże afiliacji. Kiedy jesteś osobą wolną, ekspertem bez przynależności, musisz wypełnić lukę ciągłym uczeniem się.
To, w co dzisiaj wierzymy nie jest prawdą absolutną. To tylko nasze najlepsze dotychczasowe rozumienie, które musi być doskonalone w miarę rozwoju. Nie jest dobrze, jeśli czyjaś wiedza i idee są dokładnie takie same jak kilka lat temu. Tak też jest w przypadku NUPP: jeśli wrócisz tu po kilku latach i zobaczysz dokładnie to samo co dziś, powinieneś nabrać podejrzeń.
Przykład: Otwartość
Podejmując z kimś polemikę warto kierować sprzeciw na pomysł, a nie na osobę. Pomaga to uniknąć wielu napięć. W podobnym duchu, gdy ktoś oponuje wobec ciebie, postaraj się nie interpretować tego jako atak na siebie, ale raczej jako dyskusję na temat twoich pomysłów i pozostań na to otwarty. Nie słuchaj, żeby odpowiedzieć, słuchaj, żeby zrozumieć i współpracuj z drugą osobą, aby ulepszyć pomysł.
Niektórzy ludzie mogą celowo kierować zastrzeżenia lub krytykę na ciebie zamiast na pomysł lub propozycję, w takim przypadku powinieneś pomóc im skupić się na pomyśle, a nie na tobie, zanim przejdziesz dalej, i staraj się, aby tak było przez całą rozmowę.
Przetłumaczone przez: Artur Kasza